รายละเอียด
หลังจากจะเด็ดถูกจับเป็นเชลย อยู่ที่เมืองแปร พระเจ้าแปรเห็นความสามารถหวังผูกใจเอาเป็นพวก จึงยกกุสุมาให้ จะเด็ดเห็นเป็นโอกาสที่จะเป็นไส้ศึก ด้วยเหตุที่มังตราแพ้ศึกพระเจ้าแปรจึงยินยอม วันหนึ่งจะเด็ดนั่งคิดถึงเมืองตองอู กุสุมาเข้ามาขอร้องว่าอย่ากลับตองอูเลยเห็นแก่ความรักความสัมพันธ์ที่มีต่อ กัน อยู่ด้วยกันที่แปรเถิด จะเด็ดบอกว่าถึงจะรักกุสุมามากแค่ไหน แต่ความรักบ้านเกิดเมืองตองอูมีมากว่า ถึงอย่างไรก้ต้องกลับแต่จะช่วยปราบทัพของโมนยินที่ยกมาตีแปรให้ก่อน พระเจ้าแปรกำลังนั่งคุยอยู่กับรานองถึงเรื่องที่ยกกุสุมาให้จะเด็ด หวังจะให้จะเด็ดอยู่ที่เมืองแปร แต่กลับต้องผิดหวังผลันก็ได้ยินเสียงสู้รบโห่ร้องอึกทึกครึกโครม ก็ขึ้นไปดูตรงเชิงเทิน เห็นจะเด็ดขี่ม้า ถือถุงใส่ศรีษะของโมนยินมามอบให้ แล้วลากลับไปตองอู บอกให้พระเจ้าแปรเตรียมรับศึกจากตองอูที่เขาจะยกมาเอง
วันหนึ่ง จะเด็ดนั่งคิดถึงเมืองตอนอู กุสุมาก็เข้ามาร้องขอว่าอย่างกลับตองอูเลยเห็นแก่ ความรักความสัมพันธ์ที่มีต่อกัน อยู่ด้วยกันที่แปรเถิด จะเด็ดบอกว่าถึงจะรักกุสุมาแค่ไหน แต่ความรักบ้านเกิดเมืองตองอูมีมากว่า ถึงอย่างไรก็ต้องกลับ แต่จะช่วยปราบทัพของโมนยินที่ยกมาตแปรให้ก่อน พระเจ้าแปรกำลัง นั่งคุยอยู่กับรานองถึงเรื่องที่ยกกุสุมาให้จะเด็ด หวังว่าจะให้เลขเด็ดอยู่ที่เมืองแปร แต่กลับต้องผิดหวัง พลันก็ได้ยินเสียงสู้รบโห่ร้องอึกกะทึกครึกโครม ก็ขึ้นไปดูตรงเชิงเทิน เห็นจะเด็ดขี่ม้า ถือถุงใส่ศีรษะของโมนยินมามอบให้ แล้วลากกลับไปตองอู บอกให้พระเจ้าแปรเตรียมรับศึกจากตองอูที่เขาจะยกมาเอง
ทางตองอู มังตราโกรธจะเด็ดมาก ที่ตนเองแพ้ศึกแปรเสียทหารไปสามหมื่น แถมจะเด็ดบอกจะไม่กลับตองอูแล้ว ยังไปช่วยแปรรบจนชนะโมนยินอีก ถึงกับสั่งให้เนงบา สีอ่อง ทำหุ่นจะเด็ดเพื่อเป็นเป้าซ้อมยิงธนูทุกวันเพราะความแค้น วันหนึ่งในขณะที่ซ้อมยิงธนูอยู่จะเด็ดกลับจากแปรมาถึงก็ขอเข้าเฝ้าที่ท้อง พระโรง มังตรามาเห็นเข้าด้วยความเมาและโกรธจัด ก็ต่อว่าด้วยถ้อยคำที่รุนแรง ทำให้จะเด็ดโมโห จึงเถียงว่าเป็นความผิดของมังตราเอง ที่แพ้ศึกก็เพราะไม่ฟังคำของจะเด็ดที่วางกลศึกให้ ผิดหลักสงคราม มังตราโกรธมากจึงสั่งให้ทหารจับตัวจะเด็ดไปตัดหัวแต่ไม่มีใครกล้า มังตราจึงต้องลงมือเอง โดยชักดาบออกเงื้อสุดแขนเพื่อจะฟันคอจะเด็ด